YUNUS EMRE OĞUZCAN 11/C 89
   
  Denizcilik
  M
 

MAÇA : zincirleri bosaya vurarak emniyete almakta kullanılan özel kilittir.

MAKARA : ağır eşyaların kaldırılmasında kullanılan ve az bir kuvvet safıyla sarfıyla çok iş yapmayı sağlayan, iki tablo arasında dönen bir veya daha fazla dili bulunan mekaniki aletlerdir.

MAKINE TELGRAFI : köprü üstünden verilen sürat kademeleri ile ileri ve geri yolları makine dairesine iletmek üzere köprü üstü ile makine dairesi arasındaki irtibatı sağlayan alettir.

MANCANA : içlerine içme suyu konulması için tahtadan yapılmış ufak fıçılılardır.

MANDA GÖZÜ : baş ve kıç bodoslama üzerinde bulunan büyük halat localarıdır.

MANGA : gemi personelinin oturduğu, yemek yediği ve yattığı güverte altı bölmeleridir.

MANIKA : gemilerin alt bölmelerini havalandırmak için güverte üzerine konulan ağızlara geniş madeni borulara denir.

MANIŞKA : biri iki diğeri üç dilli makaradan donatılmış olan ağır eşyaları kaldırmakta kullanılan palangadır.

MANIVELA : ağır cisimleri kaldırmak için kullanılan ağaç veya demirden yapılmış kısa çubuklarıdır.

MANTILYA : serenleri direk ve çubukları asmak ve serenleri güverteye paralel tutmak için seren cundalarından direğe alınan halatlardır.

MAPA : gemi güverte ve alabandalarına, kanca takmak, makara donatmak, halat bağlamak amacıyla kullanılmak üzere kopmuş sabit halkalara denir.

MARMARA ETMEK : gemi dâhilinde birikmiş olan suların tahliye edilmesidir.

MARSIPET AYAĞI : seren altına donatılan personelin basmasına yarayan halat donanımlarıdır. Demir borudan olanları da mevcuttur.

MASTALYA : eski gemilerde eratın çamaşırlarını yıkamak için yapılmış etrafı demir çemberle çevrilmiş kenarları alçak leğenlere denir.

MATAFORA : gemi vasıtalarını denize indirmek veya almak için kullanılan, uç kısımlarına palanga donatılmış dikmelere denir.

MATAFIYON : halatların içinden geçmeleri için tentelerin kenarlarına açılan deliklere geçirilen madeni uçlara denir.

MAYNA : herhangi bir şeyi halatlar ya da palangalara yardımıyla aşağıya indirmek için verilen komuttur.

MEGAFON : gemiler arası yakın mesafeden konuşmak için kullanılan koni şeklinde ince sacdan yapılmış malzemelerdir.

MENDIREK : limanların ve liman içindeki gemilerin zarar görmemeleri için o limanda esen hâkim rüzgârlara dik olarak yapılan yapılardır.

MEZERNA : kaporta ve ambar ağızlarında iç kısımlara su girmemesi için bunların etrafına konulan yüksekçe çerçevelere denir.

MEZESTER : bir sancağın yarıya kadar çekilmesine denir.

MIÇAÇO :  ağır cisimlerin kaldırılmasında kullanılan krikoya benzer bir alettir.

MINDA OLMAK : yürya olan bir palanganın makaralarının birbirine değecek şekilde yaklaşmasıdır.

MOZANA : genel olarak geminin üçüncü direği ve bu direk üzerindeki armaların tümünü kapsayan terimdir.

MÜRNEL : kolları ilk önce sola daha sonra ü kol bir araya getirerek sağa bükülmek suretiyle yapılan ince iplerdir
 
  Bugün 25 ziyaretçi (37 klik) kişi burdaydı!  
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol